نانو انسولین خوراکی
نانو انسولین خوراکی
نانو انسولین خوراکی
محققان ایرانی، طی پژوهشی، با ساخت نسل جدیدی از نانوذرات انسولین و بررسی اثر آن روی سلولهای سرطانی رودهی کوچک، گام مهمی در جهت حفاظت داروهای پپتیدی از اسید معده و آنزیمهای روده، برداشته اند.
عسل میرمحمدصادقی، فارغالتحصیل دکتری داروسازی دانشگاه لیدن هلند (Leiden – Hollandدارورسانی موفق را، حفاظت داروها از اسید معده و آنزیمهای روده، و جذب مناسب دارو از جدار سلولی روده می داند .او می گوید: "محافظت از انسولین برای استفادۀ خوراکی و بررسی اثر آن بر روی سلولهای سرطانی رودهی کوچک، انگیزههای اصلی انجام این پژوهش بودند".
دکتر میرمحمدصادقی، درباره نحوه ساخت نانوذرات انسولین می گوید: "برای تهیهی نانوذرات انسولین، از روش Polyelectrolyte Complexation (PEC) استفاده میگردد که روشی بسیار آسان و بیضرر برای پروتئین است. در این روش، انسولین دارای بار منفی با پلیمر کیتوزان دارای بار مثبت و یا مشتقات آن، در pH مناسب، به طور مستقیم واکنش میدهند و نانوذرات تشکیل میشوند".
در این پژوهش، پس از بررسی ویژگیهای این نانوذرات، از قبیل قدرت انباشتگی، اندازهی ذرهای، بار سطحی و آزمایشهای رهش انسولین در pHهای مختلف، اثر این نانوذرات بر روی سلولهای سرطانی روده، مورد بررسی قرار گرفته است.
به گفته پژوهشگر این طرح، نانوذرات انسولینی، قابلیت استفاده از طریق قرصهای خوراکی را دارند.
میرمحمدصادقی، مهمترین مشکلات تولید انبوه این نانوذرات را، عدم انجام آزمایشهای تکمیلی سلولی، به دلیل تحریمهای موجود، مشکلات دستگاهی، عدم وجود مواد مورد نیاز برای تولید آن در مقیاس انبوه می داند.
جزئیات این پژوهش که با راهنمایی پروفسور هانس جونگینگر (از دانشگاه لیدن هلند)، دکتر رفیعی تهرانی (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران) و دکتر عوادی (مدیر بخش تحقیقات داروسازی حکیم) انجام شده، در مجلات European Journal of Pharmaceutics and Biopharmaceutics (جلد 70، صفحات 278 - 270، سال 2008) وInternational Journal of pharmaceutics (جلد 355، صفحات 306-299، سال 2008) منتشر گردیده است.
منبع: نانو تکنولوژی
عسل میرمحمدصادقی، فارغالتحصیل دکتری داروسازی دانشگاه لیدن هلند (Leiden – Hollandدارورسانی موفق را، حفاظت داروها از اسید معده و آنزیمهای روده، و جذب مناسب دارو از جدار سلولی روده می داند .او می گوید: "محافظت از انسولین برای استفادۀ خوراکی و بررسی اثر آن بر روی سلولهای سرطانی رودهی کوچک، انگیزههای اصلی انجام این پژوهش بودند".
دکتر میرمحمدصادقی، درباره نحوه ساخت نانوذرات انسولین می گوید: "برای تهیهی نانوذرات انسولین، از روش Polyelectrolyte Complexation (PEC) استفاده میگردد که روشی بسیار آسان و بیضرر برای پروتئین است. در این روش، انسولین دارای بار منفی با پلیمر کیتوزان دارای بار مثبت و یا مشتقات آن، در pH مناسب، به طور مستقیم واکنش میدهند و نانوذرات تشکیل میشوند".
در این پژوهش، پس از بررسی ویژگیهای این نانوذرات، از قبیل قدرت انباشتگی، اندازهی ذرهای، بار سطحی و آزمایشهای رهش انسولین در pHهای مختلف، اثر این نانوذرات بر روی سلولهای سرطانی روده، مورد بررسی قرار گرفته است.
به گفته پژوهشگر این طرح، نانوذرات انسولینی، قابلیت استفاده از طریق قرصهای خوراکی را دارند.
میرمحمدصادقی، مهمترین مشکلات تولید انبوه این نانوذرات را، عدم انجام آزمایشهای تکمیلی سلولی، به دلیل تحریمهای موجود، مشکلات دستگاهی، عدم وجود مواد مورد نیاز برای تولید آن در مقیاس انبوه می داند.
جزئیات این پژوهش که با راهنمایی پروفسور هانس جونگینگر (از دانشگاه لیدن هلند)، دکتر رفیعی تهرانی (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران) و دکتر عوادی (مدیر بخش تحقیقات داروسازی حکیم) انجام شده، در مجلات European Journal of Pharmaceutics and Biopharmaceutics (جلد 70، صفحات 278 - 270، سال 2008) وInternational Journal of pharmaceutics (جلد 355، صفحات 306-299، سال 2008) منتشر گردیده است.
منبع: نانو تکنولوژی
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}